Adam arabasında gidiyor, yanında da kankası. Dün piknikte atış taliminde kaç şişeyi vurduğunu anlatıyor. Herkesden daha fazla şişeyi tek atışta indirmiş aşağı; şişeler darmadağın,cam parçaları havada uçuşup kuru otlarınüzerine yayılıyor. Yolun sağ tarafında simsiyah dumanlar, ormanlar yanıyor. 

Ambulanslar,  itfaiye araçları sirenlerini açmışlar,  akan trafiğin  içinde kendilerine  yol bulmaya çalışıyorlar. Adam emniyet  şeridinde yoğun trafiğin  içindensıyrılıp da  ilk ışıklarda en öne geçmiş olmanın  gururunu yaşıyor. Arkadan gelen ambulansın sesi kulakları tırmalıyor. Yolun sağ tarafında birileri yanıyor,  ölüyor, ağlıyor. 

Adam yanındaki kankasına havadan geçen yangın söndürme helikopterini  gösteriyor. “ Bu yangınlar normal değil,  kesin sabotaj var! “ İtfaiye aracı arkalardan yol bulup yangın bölgesine gitmeye çalışıyor.  Adam emniyet şeridinde giderken  kendini emniyette sanıyor. 

Yol üzerinde heryer yanıyor. Gökyüzünün mavisi dumanın grisinden kurtulamıyor. Arabanın camlarına havada uçuşan küller  yapışıyor. Radyoda havanın aşırı sıcak ve kuru olması nedeni ile yangına sebep olabilecek hareketlerden  kaçınılması anonsları yapılıyor. Adam “ doğru, dikkat etmek lazım birader…” diyor, elindeki sigarasını arabasının camından parmak hareketi ile fırlatıyor. 

Ormanlar yanıyor, o alevlerin içerisinden kaçamayan,  cayır cayır yanan hayvanlar  resmi kayıtlara “telef oldu” diye geçiyor. Zaten  kimsede  o hayvanları sormuyor. Ağaçlar kömüre dönüşüyor. “ 10 kesersek 20 dikiyoruz” diyen anlayış,  çay dağıtıyor.  Bir diğeri ülkenin ormanları köyleri, hayvanları  alevlere esir düşmüş yok olurken düğüne gidiyor, ama vicdanlı :” düğüne gittik de göbek mi attık!” 

Adam akşam eve geliyor,whatsapp ına gelmiş  videolara bakıyor: “ Ben dedim,  bu kesin PKK’nın işi!” Ya da belki  Afganlı’nın , belki  Suriyeli’nin . O  provakatifvideoları hiç sorgulamıyor. Ertesi sabah gazetelerde  bir haber :Konya’da doğu  kökenli 7 kişilik bir aile  katledildi. 

O hiçbir şeyi sorgulamıyor,biliyor ki sorgularsa içinden kendi çıkacak.