Bugün Türkiye gazetesinde yarım sayfalık bir haber var. İhlas Haber Ajansı'ndan Ekrem Keser imzasıyla yapılan 'ısmarlama' haber. Başka hangi gazeteler tarafından kullanılmış diye bakıldığında, yerel basında bir kaç gazete dışında yer almadığı görülüyor. Haber, Marmaris'in Milli Park sınırları içine göz göre göre yapılan bir imar cinayetinin sonucunu ilan ediyor. Mülk sahibi şirket tarafından canlılığı belli olsun diyerek çektirilmiş, akşam üzeri tüm ışıkları açılmış 'yaşayan' bir tesisin fotoğrafıyla. 

Haberde özetle şöyle deniyor: "Muğla'nın Marmaris ilçesinde İçmeler Koyu’nda yaklaşık 30 yıl atıl durumda kalan alan, 465 milyon dolarlık yatırımla Kızılbük Thermal Wellness Resort olarak turizme kazandırıldı. Kızılbük GYO tarafından tamamlanan proje, termal kaynakları wellness ve sağlıklı yaşam konseptiyle birleştirerek bölgeye yeni bir destinasyon kimliği kazandırdı. Yetkililer, tesisin yılın 12 ayı turist ağırladığını ve dönüşümün Marmaris’in ekonomik ve sosyal yapısına katkı sağladığını belirtti. Kış aylarında dahi yoğunluğun sürmesi dikkat çekerken, birçok işletmenin kasım ve aralık aylarında da açık kaldığı ifade edildi. Turizmciler, Marmaris’te artan yatırımların bölge turizmini canlandırdığını söyleyerek projeye teşekkür etti."

Haberi bilmeyenler, ortada yüz yıl öncesinden gelen bir atıl tesis olduğunu ve işletmenin bu atıl tesisin dönüştürülmesiyle ortaya çıkarıldığını düşünür. Hani batıda örneklerini gördüğümüz endüstri tesislerinin turizme dönüştürülmüş iyi örneklerinde olduğu gibi.

Halbuki ortada bir dönüşüm hikayesi yok. Gözü dönmüş bir rant girişiminin 40 yıllık hikayesi var. Hikaye, turizmde atılım dönemi olarak bildiğimiz 1980'li yıllara uzanıyor. 1970'li yıllarda planlı bir gelişim projesi olarak başlayan GAP-Güney Antalya Turizm Projesinin, planı-programı olmadan Marmaris'e uzanan bir çevre katliamı girişiminin başlangıcı. Özallı yılların gözde inşaat şirketlerinden Hattatlara tahsis edilen 150 dönümlük orman arazisinde 440 oda, 1.100 kapasiteli bir otel projesi başladı. Proje her nasılsa benzeriyle karşılaştırılmayacak yükseklikte imar iznini dönemin SODEP'li Marmaris Belediyesi'nden aldı. İnşaat başladı ama şirketin içine girdiği güçlükler nedeniyle bitirilemedi. 1996 yılında, yani proje inşaat aşamasındayken bölge Bakanlar Kurulu tarafından Milli Park ilan edildi. Ama gereği yapılmadı ve yıkım gerçekleşmedi. Uzun yıllar yarım kalan inşaat enkazı görüntüsünde elden gele geçen mülkiyet sürecinin ardından 2005 yılında Turizm Bakanlığı, bölgenin imar planını onayladı ve ne yazık ki yarım kalmış projenin imar durumu aynen korundu. 2009 yılında 'imarlı' arsa bugünkü sahipleri SİNPAŞ GYO tarafından satın alındı. 2014 yılında Marmaris Milli Parkı Uzun Devreli Gelişme Revizyon Planı onaylandı. Sinpaş’a ait 173.478 metrekarelik 2 arsa “devlet ormanı dışındaki mülkiyet alanlarında ve kontrollü kullanım bölgesinde” kaldı. Plan notlarına göre onaylı imar planları geçerliliğini koruyacaktı. (Oksijen) Ardından herkesin gözleri gönünde, bugünkü inşaat yükseldi. Bakanlığın ve yerel belediyelerin göz yumduğu, yönetim değiştikçe sorumluluk alınmayan ama öte yandan elden ne gelir ki deyip yol verilen bir süreç sonrasında bugüne gelindi.

Adına turizm eklenen ama aslında bir gayrimenkul yatırımı olan tesisin bu yıl 23 Eylül'de açıldığı duyurulmuştu. Gayrimenkul  satış sitelerinde boy boy tesisten satılık ilanları izlenebiliyor. Yani ortada bir gözü doymamışlık hikayesi var. Kime ne kazandırdığı çok da belli olmayan. 

Tesis Marmaris İçmeler'e  8-10 kilometre uzaklıkta. İHA haberinde sözü geçen 12 ay açık ve Marmaris turizmine kazandıran tesis hikayesi ise tam anlamıyla bir düzmece. Bırakalım Marmaris ya da İçmeler'deki restoran benzeri işletmeleri, kendi içindekilere bile hayrı olduğunu kimse düşünmüyor. Hem olsa ne olacak ki!

Kimsenin sahiplenmediği, Marmarisli turizmcilerin de baştan beri tepkiyle yaklaştıkları bu tesisin hiç de hayırla anılmayacak, distopik bir gelecek yolculuğu olacak o kadar.