Geçtiğimiz hafta kaybettiğimiz Avni Aker’i, onun Kemer OTEM’de yöneticilik yaptığı 1989 yılında tanıdım. 1990 yılında In-Tour’un düzenlediği Üçüncü Yaş Turizmi için Almanca bilen personel ararken onu ziyaret etmiştim ve bana öğrenci vererek çok yardımcı olmuştu. Ayrıca Almanya’daki Turizm Araştırmaları Kurumu’nun rehberlere yönelik ilk eğitiminin yapıldığı yer de yine onun yönettiği merkezin salonlarıydı.

1995 yılında Vasco Seyahat Acentesi kurulduktan sonra şirketin yönetici kadrosuna yönelik eğitimleri koordine etme görevini Avni Bey üstlendi. Şirketin insan kaynaklarından da o sorumluydu. Uzun yıllar birlikte mesaimiz oldu. Sloganı “daha iyiye, daha doğruya, daha yükseğe” idi. Sakin mizacı, babacan tavrı ve turizm bilgisiyle bütün personelin saygısını, sevgisini kazanmıştı. 

Fevzi Çakmak Caddesi'ndeki ofiste bir gün aniden kalp krizi geçirdi. O korkunç gün hala gözümün önündedir: Onu yere yatırdık ve hemen ambulans çağırdık. Ambulansla gelen hekimin müdahalesiyle hayatı kurtuldu ve sonrasında by-pass ameliyatı geçirdi. Dikkatli ve disiplinli bir hayatı yaşadığı için daha uzun yıllar çalışma fırsatını buldu. Turizm endüstrisinin en çok bilinen otellerinde kaliteli hizmet verilmesi için yoğun çaba gösterdi.

Avni Aker benim gözümde sadece bir beyefendi ve mükemmel bir eğitmen değil, aynı zamanda eski dünyadan kalma bir vakanüvistti. Her şeyi not eder ve saklardı; turizm dünyasının bir anlamda hafızasıydı. Ne zaman görüşsek, anılarını yazmasını söylerdim; bunu yapabildi mi, bilmiyorum ama onun turizm arşivinin mutlaka sağlam ellerde, tercihan bir kurumda korunması gerekir.

Turizm kariyeri boyunca sayısız krize tanık olan Avni Aker, bilgeliği, olgunluğu ve tecrübesi sebebiyle olsa gerek, hiçbir zaman kötümser olmadı. Fırtınalı havalarda onunla konuştuğunda insan sakin bir limana varmış duygusuna kapılırdı. İyimserliğini ve eğitici olması nedeniyle umudunu hiçbir zaman kaybetmedi. Antalya’nın turizm endüstrisi onu çok özleyecektir…