Türkiye’de.  AKP ve MHP’nin oluşturduğu, kendinin milli, muhalefetin PKK’lı, FETÖ’cü ve terörist olduğunu düşünen bir yönetim var. 

Bu sıralar da ekonomi, dış politika, eğitim vb konularda ülke sıkıntıda. 

Üstüne üstlük bir de korona salgını söz konusu. 

O dönemlerde ülke Süleyman Demirel’in deyimiyle 70 sente muhtaçtı. Şimdi ise Merkez Bankası’nın döviz rezervlerinin, söylenmesi yasak olan ama herkesin bildiği bir meblağda eksildiği ve net eksi bakiyede olduğu söyleniyor.

Yani ülkenin döviz bulması beka sorunu haline gelmiş durumda. 

Öte yandan salgın kontrol edilemediğinden, Mayıs ayının ilk 17 gününde Türk halkının sokağa çıkmasına büyük oranda kısıt getirildi. 

Ancak, turistlere hiçbir kısıt konmadı. Kentlerimizin sokaklarında serbestçe dolaşabildiler, kıyı kasabalarımızda denize girip güneşlendiler, denize girdiler. 

Artık biliyoruz ki turistin getireceği 3-5 Avro yaşamsal öneme sahip.

Aynı bölgelerde olan Türkler ise kumsala indiklerinde veya denize girdiklerinde güvenlik görevlilerince engellendiler ve ağır para cezalarına çarptırıldılar. 

Ülkemizde ikinci sınıf vatandaş durumuna düşürüldük.

Yerli ve milli olduğunu iddia eden hükümetimiz, yabancılara alkol satışına bir engelleme getirmezken biz Türkler’e içki yasağı da getirdi.

Yerli ve milli hükümetimizin Turizm Bakanı ise Türkiye’ye turist gelmesini teşvik etmek için, başka ülkelerin turizm bakanlarına, turistin göreceği her Türk’ün öncelikli aşılanacağını söyledi. Yetmedi, bir de maskeli turizm personelinin fotoğraflarıyla bir kampanya başlattı. Maskelerin üzerine de ‘ben aşılıyım’ diye yazmayı ihmal etmedi.

Yirmi dört yıl sonra milli olduğunu iddia eden hükümetlerin turizme bakış açısında en ufak bir değişiklik olmadığını bu vesileyle hayretle görmüş oldum.

Milli olduğunu iddia eden yönetimlere karşı hayatım boyu hep mesafeli kalmışımdır. 

Zira, kendi Atatürk milliyetçiliğimle hiç bağdaştıramamışımdır. 

Umarım artık toplumun önemli bir çoğunluğunun da bu tür politika güdenlere karşı bakış açısı ciddi olarak değişmiştir.